این قسمت درباره « داروین »                                         
باباهاتون میمون بوده
آدمی اشرف مخلوقات است . جهان که خلق و همه یز که تمام شد تازه نوبت به
تولد آدمی رسید تا همه از امکانات بهره ببرد که جهان برای آدم خلق شده بود و
آدم چنین سرفراز بود تا اینکه  در انگلستان قرن نوزدهم یکی به اسم داروین پیدا شد
که وقتی بعد از دو دهه تحقیق در سراسر دنیا به موطن خود برگشت ......
نتیجه تقیقات خود را به مردم چنین اعلام کرد : مردم ! باباهاتون میمون بوده .
تا پیش از آن کسی جرات زدن چنین حرفی را نداشعت . فقط بچه ها بودند
که گاه گاه وقتی با هم دعوا می کردند به همدیگر می گفتند : بابات مثل
میمونه .
زیست شناسی می گفت :کار بزرگ داروین همین بوده که به این مرافعه خاتمه
داد .
زیست شناس دیگری که تصاویر آدم و حوا را در کلیساهای لندن زیاد دیده بود گفت:
حیف آدم و حوا به آن خوش تیپی نبود ‍‍، این داروین ه بد سلیقه است .

دانشمندی بی دین و مادی هی تکرار می کرد : تفاوت خیال تا واقعیت
تفاوت آدم تا میمون است . هر چه آن زیباست ، این واقع است .
همین چند سال پیش بود کهنهضت سبزهای آلمان در مخالفت باتخریب
یک جنگل که در آن میمونها بسیاری زندگی می کردند یک پلاکارد بزرگ به
درخت های جنگل آویزان کرد و روی آن از زبان میمونها نوشت : ما پدران
شما هستیم . ای فرزندان ناخلف ! خانه پدران خود را خراب نکنید .

یکی دیگر می گفت : بشر چنان حیات وحش را تخریب می کندکه می ترسم
به زودی یتیم شود .
میمونی می گفت : ما هزاره ها در هزار ، نسل در نسل تنزل کردیم تا به انسان
رسیدیم و حالا آدم ، اسم این تنزل را تکامل گذاشته است.
میمون پیری که سمعک زده بود گفت : خیلی مسخره است . بعضی آدمها ما را
می کشند تا بخورند ، در همان حال « روز پدر » و « روز مادر »دارند .
بچه بی تربیتی یک حرف بدی زد : هر پدری یک نسل به میمون نزدیک تر است .

فیلسوفی گفت : همینطور که انسان از دل میمون بیرو آمد ، روزی هم موجود
تکامل یافته تری از دل آدم بیرون می آید و آن وقت است که موجود نیز به نوبه
خود انسان را حیوان می داند و شاید هم بکشد و بخورد .
میمونی در جنگلی به دیگر میمونها می گفت : باید با در نظریه داروین مخالفت
کنیم . اینها فردا از ما طلب ارث می کنند ، می گویند بابای ما هستید خرجی
بدهید .